Λέανδρος Πολενάκης
Η τιμή του Αλή Πασά
Μια κωμωδία, της φιλαργυρίας, της λαγνείας και του θανάτου
Ο Λέανδρος Πολενάκης με έξυπνο και γλαφυρό τρόπο διακωμωδεί την «τιμή» και τα «κατορθώματα» του Αλή Πασά και κριτικάρει «κομψά» την οικονομικο-πολιτική δίνη των σύγχρονων Ελλήνων, αποτίοντας φόρο τιμής στη μνήμη του καθηγητή της Οικονομικής και Ιστορίας του Πανεπιστημίου Αθηνών Ανδρέα Ανδρεάδη και του καραγκιοζοπαίχτη Γιάννη Μουρελάτου ή Γιάνναρου.
Παναγιώτης Μέντης
Ένδοξη Ένδεια
Η Μαντώ Μαυρογένους, μια νέα γυναίκα γεννημένη στην Τεργέστη και μεγαλωμένη σε μια εύπορη, φαναριώτικη οικογένεια, κάνει την προσωπική της επανάσταση. Διεκδικεί τον σεβασμό, σαν ανεξάρτητη γυναίκα που παλεύει, θυσιάζοντας τα πάντα για την ελευθερία της πατρίδας της και τον έρωτα της ζωής της. Δυστυχώς, όμως, γεύεται μόνο την προδοσία και την αχαριστία που κρύβει η συμμετοχή της στην ενεργό πολιτική σκηνή της εποχής.
Σάκης Σερέφας
Χέρια
(Το εργόχειρο του 1821)
ένας μονόλογος
Ένας ορθοπεδικός γιατρός πρόκειται να συνταξιοδοτηθεί και δίνει μια αποχαιρετιστήρια διάλεξη, με θέμα την προστασία των άνω άκρων από τις κακώσεις. Κατά τη διάρκεια της διάλεξης κάτι αλλάζει στη συμπεριφορά του ομιλητή. Κάνει όλο και πυκνότερα αναφορές στον αγώνα του 1821 και στα χέρια ανώνυμων αγωνιστών. Τελικά αποκαλύπτεται, μέσα σ’ ένα παραληρηματικό κρεσέντο λόγου και κινήσεων, ότι τόση ώρα ο ομιλητής αφορμάται από μια προσωπική του ιστορία που ίσως αφορά όλους μας.
Γιάννης Σολδάτος
Καμπαρέ 1825
Ο Οδυσσέας Ανδρούτσος γεννήθηκε στην Ιθάκη. Ο Οδυσσέας του Ομήρου έφτασε αργοπορημένος στην Ιθάκη και δεν μπόρεσε να αποτρέψει τον σκληρό βασανισμό και δολοφονία του Ανδρούτσου, εκείνο το βράδυ της 5ης Ιουνίου του 1825, μπροστά στον ναό της Θεάς Αθηνάς Νίκης. Το γιατί είχε φυλακιστεί, αν πράγματι είχε προδώσει την Επανάσταση, ποιοι ευθύνονται για τον θάνατό του, είναι ερωτήματα που δεν θα απαντηθούν σε αυτήν την παράσταση. Στη στιγμή του θανάτου του, όμως, μόνο σε αυτήν τη διάρκεια της στιγμής του στραγγαλισμού του, υφαίνεται ένα νήμα που διαπλέκει τον χρόνο και τον χώρο, μηχανεύοντας έτσι τον ιστό της ιστορικής μνήμης με ξέφτια και αλήθειες που απορρέουν από τον Μύθο.
Ναταλία Κατσού
Ασύρματη Σύνδεση
Το κείμενο γράφτηκε σε παραγγελία του Διεθνούς Φεστιβάλ Αναλόγιο με στόχο την πρώτη παρουσίαση στο Φεστιβάλ Αναλόγιο 2021. Της γραφής προηγήθηκε έρευνα στο Ιστορικό Μουσείο της Ύδρας κατά την περίοδο του Ιουλίου 2019 (Research Residency). Ακολούθησε σειρά εργαστηρίων και παρουσίαση του υλικού στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αναλόγιο 2019 στο Θέατρο Σταθμός με τους ηθοποιούς Ειρήνη Βαλατσού, Σοφία Γαλανάκη, Σοφία Κουλέρα, Πάνο Ζουρνατζίδη, Βασίλη Καραμπούλα και Νίκο Παντελίδη κατά την περίοδο του Σεπτεμβρίου 2019.
Έξι άνθρωποι με εντελώς διαφορετικές πορείες, έξι άγνωστοι κλεισμένοι στα σπίτια τους, αναζητούν κάτι επαναστατικό και συναντιούνται στο πιο απίθανο σύμπαν: στην Ελλάδα του 1821, σήμερα. Στο καινούργιο βιντεο-παιχνίδι, τα άβαταρ έχουν ονόματα δοξασμένα και οικεία: Μιαούλης, Μπουμπουλίνα, Ανδρούτσος και φορούν τζιν και αθλητικά. Μέσα από την οθόνη, οι ήρωες αντιμετωπίζουν τον φόβο τους, γνωρίζουν τον άλλον και μπαίνουν σε μία περιπέτεια που δοκιμάζει τα όρια. Όσα γνωρίζουμε, ίσως δεν ισχύουν. Ο χρόνος χορεύει τον δικό του ρυθμό. Επειδή όλες οι επαναστάσεις έχουν γραφτεί και κάθε καινούργια κίνηση αναμετράται με το αποτύπωμα της προηγούμενης, η πιο σκληρή αναμέτρηση είναι με τον εαυτό μας. Και, άλλωστε, πώς μπορεί κανείς να μιλήσει για ήρωες; Εγκαθιστώντας μία ασύρματη σύνδεση και ξαναγράφοντας ιστορία.
Στέλλα Ράπτη
Ώρα Ελλάδος
έργο σε 9 εικόνες
Ο Όθωνας και η Αμαλία, μετά την εκθρόνισή τους από την Ελλάδα το 1862, ζουν στα ανάκτορα του Μπάρμπεργκ, στη Βαυαρία. Κάθε μέρα, μεταξύ 18.00 μ.μ. και 20.00 μ.μ. είναι η ώρα Ελλάδος. Αυτό το διάστημα φορούν τις ελληνικές φορεσιές τους, μιλούν ελληνικά και με τη βοήθεια των αυλικών τους ξαναζωντανεύουν στιγμές και γεγονότα που έζησαν στην Ελλάδα και τους σημάδεψαν. Ένα «θέατρο εν θεάτρω» μ’ ένα άλμα στον χρόνο στο τέλος, όπου ο απόηχος τού τότε αντανακλάται στο σήμερα.
Σοφία Καλογεράκη
Πυξίδα
Δύο εμβληματικές μορφές, η μία υπαρκτή της Μαντώς Μαυρογένους, της τολμηρής αγωνίστριας του 1821 αλλά και θαρραλέας γυναίκας που πάλεψε για τα προσωπικά της θέλω ενάντια σε κάθε μορφή εξουσίας και η άλλη η συγκλονιστική του Προμηθέα, του οποίου ο μύθος αποτελεί από τις αρχαιότερες αναφορές στην ιδέα της επανάστασης, συνομιλούν και αυτός ο ιδεατός διάλογος προσπαθεί να γίνει πυξίδα στη ζωή του σύγχρονου ανθρώπου.
ΟΙ ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ ΤΩΝ ΘΕΑΤΡΙΚΩΝ ΕΡΓΩΝ
Η Σοφία Καλογεράκη κατάγεται από την Κρήτη.
Σπούδασε στο Παιδαγωγικό Δημοτικής Εκπαίδευσης του Α.Π.Θ. και τα τελευταία οκτώ χρόνια ζει και εργάζεται στο Μπίλεφελντ της Γερμανίας, ως εκπαιδευτικός σε γερμανικό σχολείο της πόλης. Έχει παρακολουθήσει σεμινάρια δημιουργικής γραφής και έχει λάβει μέρος σε διαγωνισμούς συγγραφής διηγημάτων και θεατρικών έργων μικρής φόρμας. Ένα διήγημά της έχει εκδοθεί ηλεκτρονικά στην «Ανοιχτή Βιβλιοθήκη». Παράλληλα ασχολείται με τη διασκευή θεατρικών έργων για τη θεατρική ομάδα της ελληνικής κοινότητας του Μπίλεφελντ.
Η Ναταλία Κατσού γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε Νομική, Υποκριτική, και Θεατρικές Σπουδές. Ολοκλήρωσε το μεταπτυχιακό (MFA) στη Σκηνοθεσία Θεάτρου στο «East 15 Acting School» ως υπότροφος «Αλέξη Μινωτή» από το ΜΙΕΤ. Είναι υποψήφια διδάκτωρ στο τμήμα Θεατρικών Σπουδών υπό την επίβλεψη του καθηγητή Γιώργου Π. Πεφάνη. Πρώτη συγγραφική και σκηνοθετική δουλειά της ήταν Το νυφικό (2006) στον Άδειο Χώρο Πειραματικής Σκηνής του Εθνικού Θεάτρου. Διδάσκει Δράμα και Θέατρο στο Λονδίνο. Είναι καλλιτεχνική διευθύντρια της ομάδας σύγχρονης όπερας «Operaview». Έχει εκδώσει θεατρικά έργα, με πιο πρόσφατο Το αγαθό, και ποίηση, με άρτι εκδοθείσα τη συλλογή Ειδωλολάτρες.
Ο Παναγιώτης Μέντης γεννήθηκε το 1953 στον Πειραιά. Σπούδασε θέατρο στη Δραματική Σχολή Πέλου Κατσέλη και, από το 1976, εργάζεται ως ηθοποιός στο θέατρο. Ως ηθοποιός συνεργάστηκε με τους θιάσους: Αλίκης Βουγιουκλάκη, Θύμιου Καρακατσάνη, «Προσκήνιο» του Αλέξη Σολομού, Θέατρο Πειραιά-Εξαρχείων, Αλέκου Αλεξανδράκη-Νόνικας Γαληνέα, Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, Εθνικό Θέατρο, Θέατρο Στοά, και τα ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Σερρών, Κομοτηνής, Κέρκυρας. Ως συγγραφέας έχει βραβευθεί δύο φορές με κρατικό βραβείο από το Υπουργείο Πολιτισμού για τα θεατρικά του έργα Playmobil το 1989 και Άννα, είπα! το 1994. Το 1997 βραβεύτηκε με τιμητική διάκριση από το Ίδρυμα Ωνάση, στον πρώτο Διεθνή Πολιτισμικό Διαγωνισμό του Ιδρύματος για συγγραφή θεατρικού έργου, για το θεατρικό του έργο Save. Το 2001, στον δεύτερο Διεθνή Πολιτισμικό Διαγωνισμό του Ιδρύματος Ωνάση, τιμήθηκε με το τρίτο διεθνές βραβείο για το θεατρικό έργο Ξένοι που παρουσιάστηκε από τη Νέα Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου.
Ο Λέανδρος Πολενάκης γεννήθηκε το 1945 στην Αθήνα. Σπούδασε στη Νομική Σχολή του Παν/μίου Αθηνών και στην Ecole des Hautes Etudes en Sciences Sociales στο Παρίσι. Είναι διδάκτωρ του τμήματος Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης και Πολιτιστικής Διαχείρισης του Παντείου Παν/μίου Αθήνας. Διατηρεί τη μόνιμη στήλη θεατρικής κριτικής της εφημερίδας Αυγή από το 1978. Έχει μεταφράσει κλασικούς και νεότερους συγγραφείς από τέσσερις γλώσσες (αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, ρωσικά) όπως, επίσης, και αρχαίους Έλληνες από το πρωτότυπο. Έχει συνεργαστεί με τα κυριότερα επιστημονικά και λογοτεχνικά περιοδικά και έχει εκδώσει τέσσερα βιβλία ποίησης και πεζογραφίας. Δίδαξε στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου της Πάτρας, ενώ διδάσκει σε δραματικές σχολές.
Η Στέλλα Ράπτη σπούδασε υποκριτική στη Δραματική Σχολή Αθηνών του Γ. Θεοδοσιάδη και δραματολογία στο Τμήμα Θεάτρου της Σχολής Καλών Τεχνών του Α.Π.Θ. Επίσης σπούδασε μουσική στο Μουσικό Κολλέγιο Θεσσαλονίκης.
Συνεργάστηκε ως ηθοποιός και δραματολόγος με το Εθνικό Θέατρο, το Φεστιβάλ Αθηνών, τη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών, το Δημοτικό Θέατρο του Πειραιά, το Κ.Θ.Β.Ε., την Documenta 14 καθώς και με το ελεύθερο θέατρο.
Έπαιξε στον κινηματογράφο, στη μικρού μήκους ταινία Pocketknife της Eri Geroulis και στην ταινία μεγάλους μήκους Agon του Robert Budina. Από το 2010 έως το 2015 ήταν καλλιτεχνική υπεύθυνη του «Θεάτρου κατ' οίκων» στο Κ.Θ.Β.Ε. και στο Εθνικό Θέατρο, μιας δράσης κοινωνικού θεάτρου για ευάλωτες ομάδες.
Ο Σάκης Σερέφας γεννήθηκε το 1960 στη Θεσσαλονίκη, όπου και ζει. Σπούδασε Μεσαιωνική και Νέα Ελληνική Φιλολογία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Το 2000, ως υπότροφος του Ιδρύματος Fulbright, παρακολούθησε έναν κύκλο μαθημάτων του Τμήματος Κλασικών Σπουδών, στη Νέα Υόρκη. Έως σήμερα έχει εκδώσει 54 βιβλία με ποίηση, πεζογραφία, μεταφράσεις, ανθολογίες και άλλα. Έγραψε 13 θεατρικά έργα, τα οποία έχουν ανέβει στο Εθνικό Θέατρο, στο Κ.Θ.Β.Ε., στο Φεστιβάλ Αθηνών-Επιδαύρου και Φιλίππων, στο Tristan Theatre (Λονδίνο) και αλλού. Επίσης έχει γράψει το σενάριο για την ταινία Ρουλεμάν. Έχει τιμηθεί πολλές φορές από κρατικούς και ιδιωτικούς φορείς. Το θεατρικό έργο του Θα σε πάρει ο δρόμος περιλαμβάνεται στον κατάλογο «Τα 120 καλύτερα σύγχρονα θεατρικά έργα της European Theatre Convertion» (ETC, 2010).
Ο Γιάννης Σολδάτος γεννήθηκε στη Λευκάδα. Είναι ο συγγραφέας της Iστορίας του Ελληνικού Kινηματογράφου και διευθυντής του εκδοτικού οίκου Αιγόκερως. Έχει γράψει λογοτεχνικά βιβλία, σε όλα τα είδη του πεζού λόγου, θεατρικά έργα και βιβλία για τον κινηματογράφο. Θεατρικά του έργα έχουν ανέβει σε πολλές θεατρικές σκηνές της Αθήνας, ενώ έχει κάνει σκηνοθεσίες και παραγωγές για τον κινηματογράφο, το θέατρο και την τηλεόραση. Υπήρξε πρόεδρος του Συνδέσμου Εκδοτών Βιβλίου.